هر آنچه باید در مورد آکنه بدانید

آکنه یک بیماری پوستی مزمن و التهابی است که باعث ایجاد لکه و جوش به خصوص در نواحی صورت، شانه، پشت، گردن، قفسه سینه و بازو می شود.
جوش های سر سفید و سر سیاه، کیست و ندول ها از انواع آکنه هستند.

آکنه شایع ترین بیماری پوستی در ایالات متحده است و سالانه 50 میلیون آمریکایی را مبتلا می کند.
این بیماری معمولاً در دوران بلوغ و با فعال شدن غدد سباسه شروع می شود، ولی به طور کلی در هر سنی ممکن است رخ بدهد. آکنه خطرناک نیست، اما ممکن است جای زخم آن بر پوست بماند.

غدد سباسه چربی ترشح می کنند و ترشح آن ها توسط هورمون های مردانه تولید شده توسط غدد فوق کلیوی در مردان و زنان تحریک می شود.
حداقل 85 درصد مردم ایالات متحده آمریکا بین 12 تا 24 سالگی آکنه را تجربه می کنند.

 

چند نکته درباره ی آکنه

در اینجا چند نکته در مورد آکنه توضیح داده شده است. جزئیات بیشتر را در ادامه مقاله بخوانید.
آکنه یک بیماری پوستی است که غده های چربی فولیکول های مو را درگیر می کند.
از هر 4 نفر 11 تا 30 ساله ، 3 نفر مبتلا می شوند.
آکنه خطرناک نیست، اما ممکن است جای زخم آن بر پوست بماند.
درمان بستگی به شدت آن دارد.
ریسک فاکتور ها شامل ژنتیک، قاعدگی، اضطراب و استرس، آب و هوای گرم و مرطوب، استفاده از مواد آرایشی چرب و ترکاندن جوش ها است.

 

درمان های خانگی

آکنه یک مشکل شایع پوستی است.
داروهای خانگی پیشنهاد شده بسیاری برای آکنه وجود دارد، اما همه آنها اثبات شده نیستند.

رژیم غذایی: نقش رژیم غذایی هنوز دقیق مشخص نیست. دانشمندان دریافته اند که افرادی که رژیم غذایی غنی از ویتامین های A و E و روی دارند، در معرض خطر کمتری در ابتلا به آکنه های شدید هستند. یک بررسی ، ارتباط بین آکنه و رژیم غذایی را “بحث برانگیز” توصیف می کند، اما تحقیقی نشان می دهد که رژیم غذایی کم قند به درمان آکنه کمک می کند.

روغن درخت چای: نتایج بررسی 60 بیمار منتشر شده در ژورنال پوستی، ونولوژی و کبد شناسی هند نشان می دهد که 5 درصد روغن درخت چای آکنه خفیف تا متوسط را درمان می کند.
اگر می خواهید روغن درخت چای بخرید، می توانید محصولات آماده را از فروشگاه ها تهیه کنید.

چای: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد پلی فنول های موجود در چای، و حتی چای سبز، که در کرم های موضعی استفاده می شود، ممکن است در کاهش فعالیت سبوم و درمان آکنه مفید باشد. البته منظور استفاده مستقیم از چای نیست و برای درمان ترکیبات چای استخراج می شوند.

مرطوب کننده ها: مرطوب کننده ها التهاب پوست را تسکین می دهد. استفاده از آن در افرادی که برای درمان آکنه ایزوترتینوئین مصرف می کنند، موثر است. مرطوب کننده حاوی آلوئه ورا با غلظت حداقل 10 درصد یا فندق جادوگر اثرات تسکین دهنده و ضد التهاب دارند.

 

علت آکنه زدن

پوست انسان منافذی دارد که به غدد چربی زیر پوست متصل است. فولیکول ها غدد را به منافذ متصل می کنند. فولیکول ها کیسه های کوچکی هستند که مایع تولید و ترشح می کنند.
غدد مایع روغنی به نام سبوم تولید می کنند. سبوم سلولهای مرده پوست را از طریق فولیکول ها به سطح پوست منتقل می کند. تار مو از طریق فولیکول به خارج پوست رشد می کند.

جوش ها با انسداد فولیکول ها ایجاد می شوند و چربی زیر پوست تجمع پیدا می کند.
سلول های پوستی، سبوم و مو زیر پوست در قالب پلاگین جمع می شوند. پلاگین مستعد عفونت زایی باکتری ها است و متورم می شود. با باز شدن پلاگین، جوش ایجاد می شود.

Propionibacterium acnes (P. acnes) نام باکتری هایی است که بر سطح پوست زندگی می کنند و در عفونت جوش ها نقش دارند.
تحقیقات نشان می دهد که شدت آکنه بستگی به گونه باکتری ها دارد. همه باکتری ها باعث آکنه زدن نمی شوند. حتی گونه ای وجود دارد که به پوست کمک می کند تا جوش نزند.

عوامل هورمونی

طیف وسیعی از عوامل باعث ایجاد آکنه می شوند، اما علت اصلی افزایش سطح آندروژن است.
آندروژن نوعی هورمون است که سطح آن در بزرگسالی بالا می رود. در زنان ، این ماده به استروژن تبدیل می شود.
افزایش سطح آندروژن باعث تولید و تجمع چربی در زیر پوست می شود. در نتیجه سبوم بیشتری تولید می شود. سبوم بیش از باعث شکستن حد دیواره سلولی منافذ و رشد بیشتر باکتری ها می شود.

محرک های احتمالی دیگر

برخی مطالعات نشان می دهد که عوامل ژنتیکی ممکن است ریسک را افزایش دهد.
دلایل دیگر عبارتند از:
• داروهای حاوی آندروژن و لیتیم
• لوازم آرایشی چرب
• تغییرات هورمونی
• استرس
• قاعدگی

درمان

درمان به شدت آکنه بستگی دارد.

آکنه خفیف

انواع کرم و ژل استروئیدی و غیر استروئیدی برای درمان آکنه وجود دارد و اکثر آنها موثر هستند.
آکنه های خفیف را می توان با داروهای بدون نسخه (OTC) مانند ژل ، صابون ، پد ، کرم و لوسیون موضعی درمان کرد.
کرم ها و لوسیون ها برای پوست های حساس بهترین گزینه هستند. ژل حاوی الکل پوست را خشک می کند و برای پوست چرب مناسب تر است.
داروهای ضد آکنه OTC ممکن است شامل ترکیبات فعال زیر باشد

• رزورسینول: به از بین بردن جوش های سرسیاه و سرسفید کمک می کند
• بنزوئیل پراکسید: باکتری ها را می کشد ، باعث تسریع رشد سلول ها می شود و تولید سبوم را کند می کند.
• سالیسیلیک اسید: به تجزیه جوش های سرسیاه و سر سفید و کاهش التهاب و تورم کمک می کند
• گوگرد: مکانیسم عمل آن ناشناخته است
• رتین A: به رفع انسداد منافذ کمک می کند
• آزلائیک اسید: به استحکام فولیکول کمک می کند، مانع ترشح سبوم می شود و رشد باکتری ها را کاهش می دهد. اشکالی از کرم آزلائیک اسید برای آکنه وجود دارد، اما اشکال دیگر برای درمان روزاسه استفاده می شود.

توصیه می شود از ضعیف ترین دارو شروع کنید، زیرا فراورده های پوستی قوی باعث سوزش پوست، قرمزی یا حساسیت های پوست می شوند.
عوارض جانبی بعد از استفاده مداوم بر طرف می شوند، در غیر این صورت به پزشک مراجعه کنید.

درمان آکنه متوسط تا شدید

متخصص پوست معمولا موارد شدیدتر را درمان می کند. معمولا پزشکان ژل یا کرم قوی یا آنتی بیوتیک خوراکی یا موضعی را تجویز می کنند.

تزریق کورتیکواستروئید

اگر شدت التهاب کیست آکنه زیاد شود، ممکن است پاره شود و زخم ایجاد کند.
متخصص با تزریق کورتیکواستروئید رقیق شده، کیست ملتهب را درمان می کند.
این دارو به جلوگیری از ایجاد زخم ، کاهش التهاب و تسریع روند بهبود کمک می کند. ظرف چند روز کیست از بین می رود.

آنتی بیوتیک خوراکی

آنتی بیوتیک خوراکی ممکن است برای بیماران مبتلا به آکنه متوسط تا شدید تا 6 ماه تجویز شود.
آنتی بیوتیک به مهار P. Acnes کمک می کند. دوز شروع آنتی بیوتیک بالاست و درمان آکنه به تدریج کم می شود.
P. acnes ممکن است با گذشت زمان در برابر آنتی بیوتیک مقاوم شود و به آنتی بیوتیک دیگری نیاز باشد. آکنه معمولا نسبت به آنتی بیوتیک موضعی مقاوم می شود.

آنتی بیوتیک ها با رشد باکتری ها مقابله می کنند و التهاب را کاهش می دهند.
اریترومایسین و تتراسایکلین معمولاً برای درمان آکنه تجویز می شوند.

داروهای ضد بارداری خوراکی

داروهای ضد بارداری خوراکی با سرکوب کردن غده بیش فعال می توانند به کنترل آکنه در زنان کمک کنند. معمولاً برای درمان طولانی مدت آکنه مورد استفاده قرار می گیرند.
در موارد زیر منع مصرف دارند:
• اختلال لخته شدن خون
• سیگار کشیدن
• سابقه میگرن
• سن بالا تر از 35 سال
برای شروع روند درمانی ابتدا باید توسط متخصص زنان معاینه شوید.

ضد میکروب های موضعی

ضد میکروب های موضعی با هدف کاهش آکنه در بیماران مبتلا به آکنه متوسط تا شدید بکار می روند مثل کلیندامایسین و سدیم سولفاستامید.
متخصص پوست ممکن است رتینوئید موضعی تجویز کند.
رتینوئید موضعی از مشتقات ویتامین A است. منافذ پوست را باز می کند و از ایجاد جوش سرسیاه و سر سفید جلوگیری می کند.
نمونه رتینوئید موضعی که در ایالات متحده تجویز می شود عبارت است از: آداپالن، تازاروتن و ترتینوئین.

ایزوترتینوئین

ایزوترتینوئین رتینوئید قوی و خوراکی است که برای درمان آکنه های شدید و کیستیک که به داروها و درمان های دیگر پاسخی نداده است، استفاده می شود.
ایزوترتینوئین عوارض جانبی جدی دارد. بیمار برای تحویل دارو باید فرم رضایت نامه را امضا کند و از عوارض آن کاملا مطلع باشد.

عوارض جانبی آن شامل خشکی پوست، خشکی لب ، خونریزی بینی، ناهنجاری جنین در صورت استفاده در دوران بارداری و نوسانات خلقی است.
بیمارانی که ایزوترتینوئین مصرف می کنند باید از مصرف مکمل های ویتامین A پرهیز کنند، زیرا ممکن است سطح ویتامین A در خون آن ها بیش از حد بالا برود.

انواع آکنه

جوش و آکنه از نظر اندازه ، رنگ و میزان درد متفاوت هستند.
انواع آن:
• سر سفید: این دسته از جوش ها زیر پوست باقی می مانند و کوچک هستند
• سر سیاه: به وضوح قابل مشاهده است، سیاه رنگ هستند و در سطح پوست ظاهر می شوند
• پاپول ها: برجستگی های کوچک و معمولاً صورتی هستند که معمولا در سطح پوست قابل مشاهده هستند.
• جوش چرکی: به وضوح روی سطح پوست قابل مشاهده هستند. در پایه خود قرمز و در سطح چرکی هستند.
• ندول ها: به وضوح روی سطح پوست قابل مشاهده هستند. جوش های بزرگ، محکم و دردناکی هستند که در اعماق پوست قرار گرفته اند.
• کیست: به وضوح روی سطح پوست قابل مشاهده است. کیست دردناک و پر از چرک است و می تواند باعث ایجاد زخم شود.

نکاتی برای پیشگیری و مدیریت

• صورت خود را روزانه حداقل دو بار با آب گرم و صابون ملایم مخصوص آکنه بشویید.
• پوست را خود را اسکراب نکنید و جوش ها را با دست نترکانید، زیرا باعث انتقال عفونت به عمق پوست می شود و انسداد ، تورم و قرمزی ایجاد می کند.

• برای جلوگیری از ایجاد زخم جوش های خود را نترکانید.
• متخصص می تواند جوش را در مواقع اورژانسی سریعا درمان کند.
• از لمس صورت خود خودداری کنید.

• هنگام صحبت ، تلفن را از صورت خود دور نگه دارید، زیرا احتمال برخورد سبوم و چربی با پوست وجود دارد.
• مرتباً دست ها را بشویید، به خصوص قبل از استفاده از لوسیون ، کرم یا لوازم آرایشی.
• مرتباً عینک خود را تمیز کنید تا چربی در سطح آن تجمع پیدا نکند.

• اگر روی کمر، شانه ها یا قفسه سینه خود جوش می زنید، سعی کنید لباس های گشاد بپوشید تا پوست نفس بکشد. از پوشیدن لباس های تنگ مانند روسری و کلاه خودداری کنید و در صورت لزوم مرتباً آنها را بشویید.
• لوازم آرایشی مخصوص پوست حساس و فاقد چربی انتخاب کنید. قبل از خواب حتما آرایش خود را پاک کنید.

• برای اصلاح از ریش تراش برقی یا تیغ استریل استفاده کنید. قبل از اصلاح پوست و ریش خود را با آب و صابون گرم، نرم کنید.
• مرتبا مو های خود را با شامپو مناسب شست و شو بدهید تا مانع تجمع سبوم و چربی بر روی آن بشوید. از مصرف محصولات چرب حاوی کره کاکائو خودداری کنید.

• اضطراب و استرس خود را مدیریت کنید، با زیاد شدن استرس کورتیزول و آدرنالین بیشتری تولید می شود که باعث تشدید آکنه می شوند.

• برای جلوگیری از تعریق، سعی کنید در هوای گرم و مرطوب، در محیط خنک و خشک بمانید.