ریزش مو چیست؟ دلایل و انواع ریزش مو

ریزش مو چیست؟ موها در سراسر بدن انسان به جز کف دست و پا ، پلک و ناف رشد می کنند، اما بعضی از تار های مو به قدری نازک هستند که تقریباً نامرئی به نظر می رسند. مو از پروتئینی به نام کراتین ساخته شده است که در فولیکول مو لایه خارجی پوست تولید می شود. از آنجا که فولیکول سلول های مویی جدیدی تولید می کند، سلول های قدیمی با سرعت حدود شش اینچ در سال رشد می کنند.

مو قابل مشاهده در واقع رشته ای از سلول های کراتین مرده است. متوسط تعداد تار مو بزرگسالان حدود 100000 تا 150،000 است. از دست دادن تا 100 تار مو روزانه نرمال است. جمع شدن تار مو به مقدار کم بر روی شانه اصلا نگران کننده نیست.

حدود 90٪ موهای پوست سر در حال رشد هستند. هر فولیکول مو چرخه زندگی دارد که تحت تأثیر سن ، بیماری و طیف گسترده ای از عوامل دیگر قرار می گیرد.

این چرخه زندگی به سه مرحله تقسیم می شود:
• آناژن – رشد فعال مو که عموماً بین دو تا هشت سال به طول می انجامد.
• کاتاژن – رشد موی موقتی که دو تا سه هفته طول می کشد.
• مرحله استراحت (تلوژن)- حدود دو تا سه ماه طول می کشد. در پایان مرحله استراحت مو ریخته می شود و موی جدید جایگزین آن می شود و چرخه رشد دوباره شروع می شود.
با افزایش سن ، سرعت رشد موها کاهش می یابد.

انواع ریزش مو

انواع زیادی ریزش مو وجود دارد که به آن آلوپسی نیز گفته می شود:
• آلوپسی تهاجمی بیماری طبیعی است که موها به تدریج با افزایش سن نازک می شوند. بیشتر فولیکول های مو وارد مرحله استراحت می شوند و موهای باقی مانده کوتاه و تعداد آنها کم می شود.

• آلوپسی آندروژنی یک بیماری ژنتیکی است که می تواند هم مردان و هم زنان را تحت تأثیر قرار دهد. مردان مبتلا به این بیماری، طاسی با الگوی مردانه، در اوایل نوجوانی یا اوایل دهه 20 سالگی ریزش مو را تجربه می کنند. این بیماری با پس روی تدریجی خط رویش موها از پیشانی مشخص می شود. زنان مبتلا به این بیماری ، طاسی با الگوی زنانه، در40 سالگی یا سنین بالاتر نازک شدن مو را تجربه می کنند.

• آلوپسی سکه ای اغلب به طور ناگهانی شروع می شود و باعث ریزش موی سکه ای در کودکان و بزرگسالان می شود. این وضعیت ممکن است منجر به طاسی کامل (آلوپسی توتالیس) شود. اما در حدود 90٪ از مبتلایان به این بیماری ، طی چند سال موها به طور کامل برمی گردند.

• آلوپسی کامل باعث ریزش کلیه موهای بدن از جمله ابروها ، مژه ها و ناحیه تناسلی می شود.

• تلوژن افلوویم نازک شدن مو پوست سر است که به دلیل تغییر در چرخه رشد مو ایجاد می شود. تعداد زیادی مو به طور هم زمان وارد فاز استراحت می شوند و این تغیرات باعث ریزش مو می شود.

• آلوپسی اسکار باعث ریزش دائمی مو می شوند. بیماری التهابی پوستی (سلولیت، فولیکولیت ، آکنه) و سایر اختلالات پوستی (مثل بیماری لوپوس و لیکن پلان) با ایجاد زخم باعث ریزش مو و اختلال رشد مجدد مو می شوند. استفاده از اتو مو و محکم شانه کشیدن هم به ریزش دائمی مو منجر می شوند.

دلیل ریزش مو چیست؟

پزشکان نمی دانند که چرا برخی از فولیکول های مو دوره رشد کوتاه تر نسبت به فولیکول های دیگر دارند. با این وجود ، چندین عامل ممکن است روی ریزش مو تأثیر بگذارد:

• هورمون ها، مثل غیر طبیعی شدن سطح آندروژن خون
• ژنها، که هم از پدر و هم از مادر به ارث می رسند، ممکن است شخص را مستعد ابتلا به طاسی با الگوی مردانه یا زنانه کند.
• استرس، بیماری و زایمان باعث ریزش موقت مو می شوند. کچلی ناشی از عفونت قارچی نیز می تواند باعث ریزش مو شود.

• داروها، از جمله داروهای شیمی درمانی مورد استفاده در درمان سرطان ، تنظیم کننده های فشار خون مثل بتا بلاکر آدرنرژیک و قرص های ضد بارداری، ممکن است به ریزش مو منجر شوند.

• استفاده از مواد شیمیایی مثل شامپو زدن بیش از حد، فر دائم، دکلره کردن و رنگ زدن مو می در ضعیف و شکننده شدن مو و به کلی ریزش مو نقش داشته دارند. استفاده مداوم از اتو صاف یا فر کننده باعث صدمه دیدن و شکنندگی مو می شود. البته این موارد باعث طاسی نمی شوند. در اکثر موارد با برطرف شدن مشکل، رشد مو به حالت عادی بر می گردد. با این حال آسیب شدید دیدن سر و مو باعث ایجاد طاسی دائمی می شود.

• بیماری های تیروئیدی، لوپوس، دیابت، کم خونی فقر آهن، اختلالات خوردن و کم خونی می توانند باعث ریزش مو شود. در بیشتر مواقع ، در صورتی که علت اصلی بیماری درمان شود، رشد موها به حالت اولیه برمی گردد، مگر اینکه در اثر بیماری هایی مثل لوپوس و لیکن پلان زخم ایجاد شده باشد.