درمان ریزش مو زنان
ریزش مو زنان دلایل مختلفی ازجمله ژنتیک، تغییر سطح هورمون و یا پیری دارد. گزینه‌های درمانی متنوعی برای درمان ریزش مو زنان وجود دارد ازجمله: ، روگین، هورمون درمانی، نوردرمانی، پیوند مو. داشتن یک رژیم غذایی متعادل و سبک زندگی سالم به‌سلامت مو کمک می‌کند.
1-مینوکسیدیل
FDA مینوکسیدیل را جهت درمان ریزش مو تأیید کرده است و مردم می‌توانند آن را بدون نسخه خریداری کنند. خانم‌ها و آقایان می‌توانند از این دارو استفاده کنند و افراد زیادی از استفاده‌ی آن رضایت داشته‌اند. مینوکسیدیل با تحریک رشد موها و افزایش چرخه‌ی رشد آن‌ها می‌تواند باعث ضخیم شدن و کاهش ریزش موی سر شود.
مینوکسیدیل دارای دو غلظت محلول 2درصد (دو بار در روز) و 5درصد (روزانه) است. مطالعات انجام‌شده نشان دادند که محلول 2 درصد مینوکسیدیل برای خانم‌های مبتلابه آلوپسی آندروژنیک (طاسی الگوی زنانه) مؤثر است. مصرف این دارو باید مداوم باشد زیرا با قطع مصرف ، موهای رشد کرده حاصل از آن طی حدود 6 ماه می‌ریزد.
عوارض جانبی مینوکسیدیل بسیار نادر و کم است. بعضی از خانم‌ها ممکن است دچار سوزش یا واکنش‌های آلرژیک به مواد سازنده آن مثل الکل یا پروپیلن گلیکول شوند. تغییر فرمول یا امتحان کردن برندهای دیگر ممکن است علائم را کاهش دهد. همچنین در ابتدای مصرف مینوکسیدیل ریزش موی بعضی از خانم‌ها افزایش می‌یابد و بعد از مدتی متوقف‌شده و موها تقویت می‌شوند. علاوه بر این، فقط بر روی پوست سر مالیده شود زیرا استفاده نابجای مینوکسیدیل در پیشانی یا گردن ممکن است باعث رشد مو در این مناطق شود.
2-نوردرمانی
نوردرمانی در سطح پایین ممکن است به‌تنهایی برای درمان ریزش مو کافی نباشد اما می‌تواند مکملی برای تقویت اثر سایر درمان‌های ریزش مو مثل مینوکسیدیل باشد. محققان در یک کار آزمایی بالینی فهمیدند که افراد مبتلابه آلوپسی آندروژنیک که از نوردرمانی و مصرف منظم محلول 5درصد مینوکسیدیل استفاده کرده‌اند بهبودی و رضایت بالاتری نسبت به افراد کنترل داشته‌اند اما برای تقویت این نتایج به تحقیقات بیشتری نیاز است.
3- کتوکونازول
این دارو برخی موارد ریزش مو را درمان می‌کند: همچون آلوپسی آندروژنیک که التهاب فولیکول‌های مو باعث ریزش آن می‌شود. در یک بررسی کتوکونازول موضعی باعث کاهش التهاب و بهبود استحکام و ظاهر مو شده است. کتوکونازول به شکل شامپو هم موجود است. Nizoralبهترین برند آن است و دارای غلظت کمی از کتوکونازول می‌باشد و می‌توانید بدون نسخه آن را تهیه کنید اما غلظت‌های بیشتر آن نیاز به نسخه پزشک دارد.
4- کورتیکواستروئیدها
پزشکان تنها در شرایط خاصی مثل آلوپسی منطقه‌ای یا آرئاتا از کورتیکواستروئیدها استفاده می‌کنند.برخی از زنان ممکن است به تزریقات کورتیکواستروئید پاسخ دهند. در آلوپسی آرئاتا ریزش مو در یک منطقه کاملاً مشخص اتفاق می‌افتد. تزریق کورتیکواستروئیدها به‌طور مستقیم در قسمت‌هایی که موها ریخته شده ممکن است باعث تحریک شروع رشد موهای جدید شود اما این امر نمی‌تواند مانع از ریزش موهای دیگر شود. کورتیکواستروئیدهای موضعی به شکل کرم، لوسیون و… موجود است و ممکن است باعث کاهش ریزش مو شود.
5- پلاسمای غنی از پلاکت
شواهد اولیه‌ای نشان می‌دهد که تزریق پلاسمای غنی از پلاکت ممکن است به کاهش ریزش مو زنان کمک کند. پلاسمای غنی از پلاکت از خون فرد دهنده استخراج می‌شود و سپس پزشک آن را به پوست سر تزریق می‌کند.
این روش درمانی باعث تسریع ترمیم بافت می‌شود. تحقیقات نشان دادند که این روش درمانی ریزش مو را کاهش می‌دهد و از طرفی تراکم مو و قطر مو را افزایش می‌دهد. تحقیقات درباره‌ی این روش درمانی بسیار کم است و برای استفاده‌ی آن در درمان آلوپسی آندورژنیک نیاز به تحقیق و بررسی است.
6-هورمون درمانی
اگر عدم تعادل هورمون مثل دوران یائسگی باعث ریزش مو در خانم شود، پزشک ممکن است هورمون درمانی را درخواست کند. برخی از موارد هورمون درمانی شامل قرص‌های ضدبارداری و هورمون درمانی جایگزین برای استروژن یا پروژسترون ،آنتی آندروژن( مانند اسپیرونولاکتون) است. آندروژن‌ها هورمون‌هایی هستند که باعث تسریع ریزش مو زنان به‌ویژه افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (میزان زیادی آندروژن تولید می‌کنند) می‌شود. آنتی آندروژن ها می‌توانند تولید آندروژن ها را متوقف کرده و از ریزش مو جلوگیری می‌کند. این داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند و با پزشک خود درباره‌ی این دارو مشورت کنید.
7. پیوند و کاشت مو
در مواردی که فرد به درمان‌ها پاسخ نمی‌دهد پزشک ممکن است پیوند مو را توصیه کند. در این روش قسمتی از پوست دارای مو به نواحی بدون مو فرد پیوند زده می‌شود. این روش درمانی پرهزینه بوده و مناسب همه افراد نیست.
8- استفاده از شامپوهای ضد ریزش مو زنان
در برخی موارد دلیل ریزش موی افراد، مسدود شدن منافذ پوست سر است. استفاده از شامپوهای دارویی که منافذ را از سلول‌های مرده‌ی پوست پاک می‌کند ممکن است باعث تقویت موهای سالم و رفع جزئی علائم ریزش مو زنان شود.
9. برخورداری از یک رژیم غذایی حاوی مغذی
داشتن رژیم غذایی سالم سرشار از غذاها، میوه و سبزیجات باعث رشد طبیعی مو می‌شود و مواد و ترکیبات مغذی برای سلامت پوست و مو را فراهم می‌کند. سطح آهن خون در سلامت موها نقش دارد و پزشک برای خانم‌هایی که ریزش مو دارند آزمایش بررسی آهن درخواست می‌کند. همچنین ممکن است مصرف مکمل‌های آهن و داشتن رژیم غذایی سرشار از آهن را تجویز کند.
10- ماساژ پوست سر
ماساژ پوست سر باعث افزایش گردش خون در آن ناحیه می‌شود، شوره سر را از بین می‌برد و به‌سلامتی پوست سر و فولیکول‌های مو کمک می‌کند.
علل ریزش مو زنان
رایج‌ترین علت آلوپسی آندروژنیک در خانم‌ها زمینه ژنتیکی است. آلوپسی آندروژنتیک معمولاً در سنین بالای 40 سال رخ می‌دهد اما ممکن است از اواخر نوجوانی یا اوایل دهه بیست‌سالگی هم شروع شود. آلوپسی آندروژنیک در هردو جنس اما با شکل‌های مختلفی رخ می‌دهد.
در آقایان نواحی جلو و اطراف و مرکز سر درگیر می‌شود و در خانم‌ها الگوی آلوپسی مرکزی پدید می‌آید. همچنین ممکن است تارهای موهایشان نازک شود، چرخه رشد مو کوتاه شود و برای مدت کوتاهی مو روی سر باقی می‌ماند. الگوی ریزش مو زنان به‌صورت پیش‌رونده است و به‌تدریج گسترش می‌یابد. اشکال دیگر آلوپسی ، مانند آلوپسی آرئاتا ، ممکن است باعث یک یا چند طاسی کاملاً مشخص شود.
دیگر عواملی که در ریزش مو نقش دارند ازجمله وضعیت التهابی که بر عدم تعادل هورمون و پوست سر تأثیر می‌گذارد. درصورتی‌که شخص به درمان‌های رایج پاسخ ندهد پزشک ممکن است دلایل احتمالی را بررسی کند.
مقابله با ریزش مو زنان
اگرچه بیشتر افراد با افزایش سن دچار ریزش مو می‌شوند اما در سنین جوانی نگران‌کننده است. مطالعات نشان دادند که بالای 75 درصد خانم‌ها تا 65 سالگی آلوپسی آندروژنیک را تجربه می‌کنند. افراد جوان بیشتر به دنبال راه‌های درمانی هستند اما افراد مسن‌تر آن را به‌عنوان روندی از پیری می‌پذیرند. بعضی از افراد ممکن است با پوشیدن کلاه، کلاه‌گیس و یا مدل‌های موی کوتاه سعی به پنهان کردن موهای خود کنند.
خلاصه درمان ریزش مو زنان
ریزش مو در هر دو جنس اتفاق می‌افتد و شایع‌ترین علت آن آلوپسی آندروژنیک است. روش‌های درمانی متفاوتی وجود دارند ازجمله : روش‌های درمانی بدون نسخه که عموماً مؤثر هستند. در صورت ریزش مو به پزشک مراجعه شود تا علت آن تشخیص داده شود.